Maandag, 17 februari.

6.30: de wekker gaat. Hup, hup, nog even de laatste dingen in de koffer proppen en gaan. Maar nee hoor, de koffer was te zwaar. En hoe krijg je 40 kg in 2 koffers gestampt, terwijl je maar 35 kg mag? Ja, niet dus. Helaas waren er een paar zakjes drop en wat toilet artikelen die niet door de selectie heen kwamen.

Op naar Schiphol, de koffer kwam gelukkig net door de keuring heen (23.1 kg). 

Uitgezwaaid door pa en Job.

Fijne vlucht gehad, prima bikken bij KLM. 

Echt Hollandsch eten :P 

Nederlandse kust

Eenmaal aangekomen op Vancouver: ook hier zijn ze in de ban van het Corona Virus. 

Elsie stond op me te wachten. Even de verloren boodschapjes gekocht (alles wat niet meer in mn koffer paste) en een fietshelm. Ik dacht: ik ga even op de fiets naar de supermarkt. Maar dat ging niet, want er was geen fietshelm in huis. En hier wordt je op de bon geslingerd als je geen helm draagt op de fiets. En wist je dat je hier gewoon naast de 'highway' mag fietsen? Op de vluchtstrook. Nou, mij niet gezien. Levensgevaarlijk! Daarom fietst er hier ook niemand :P. 

Mn slaapplek voor de komende weken!

Op iedere hoek kun je wel een fastfood keten vinden (geen wonder een groot gedeelte van de bevolking van Amerika en Canada obese is). Ook zijn er veel 'mega stores' te vinden. En aan het einde is het alsof je bij de Jumbo afrekent: self-check out. 

Nu lekker over m'n jetlag heen aan het komen. Lokale tijd: 19:45. Voor mij voelt het als 04:45. 

Ze hebben hier ook een lekker kacheltje.

Je kunt een foto trouwens beter bekijken als je er op klikt!

Groetjes uit Canada :)))

Word of the day: Hamper. (wasmand). Geen idee dat het zo heette. T word nog leerzaam ook, zo'n blog :P